Comune di Loreto
Corso Boccalini,
3260025 Loreto
Włochy
Loreto jako typowy przykład powstania miasta wokół świątyni
Według legendy mury "Santa Casa" pochodzą z Nazaretu w Galilei: Maria urodziła się w "Santa Casa". Dorastała tam i tam ukazał się jej anioł Pański.
Legenda oparta na pobożności i wierze ludu mówi, że dom został zabrany przez aniołów. Nowe studia historyczne opierają się na założeniu, że dom został przetransportowany przez człowieka z "niebiańską" pomocą wodą i lądem.
Pierwotny "Santa Casa" składa się tylko z trzech ścian. W Nazarecie czwartą ścianą była skalna ściana, na której wzniesiono dom. W tym miejscu znajduje się ołtarz.
Santa Casa składa się wyraźnie z dwóch różnych części. Część od ziemi do wysokości trzech metrów to oryginalna ściana: piaskowcowe bloki w regularnych rzędach, jakie można znaleźć w Nazarecie. Kamienie z regionu Marche zostały później dodane do górnej części, stanowiąc jedyny materiał budowlany wykorzystany z tego obszaru.
Bazylika, zbudowana nad Santa Casa, powstała w 1469 r. w stylu późnogotyckim, prawdopodobnie według planów Marino di Marco Cedrino. Fasada bazyliki została ukończona w 1587 roku w stylu późnego renesansu.
Od wschodu dziedziniec bazyliki graniczy z fasadą kościoła i wieżą kościelną, od północy i wschodu z Pałacem Apostolskim, a od południa z Pałacem Illiric. W centrum Piazza della Madonna znajduje się artystyczna fontanna, zbudowana w latach 1604-1614 według planów słynnego Carla Maderno i jego wuja Giovanniego Fontany. Fontannę zdobią brązowe rzeźby Tarquinio i Pietro Paolo Jacometti z 1622 roku.
Niedaleko znajduje się pałac administracji miejskiej z ceglanymi murami. XVII-wieczna dzwonnica jest dziełem Giovanniego Brancy, otwory zostały dobudowane w 1887 roku. Na małym placu znajduje się Pomnik Garibaldiego, marmurowe popiersie Ettore Ferrari z 1886 roku.
Skarbiec został zbudowany na początku XVII wieku i przeznaczony był na instrumenty liturgiczne, szaty i wota złożone przez wiernych. Znakomite freski Cristoforo Roncallego, zwanego Pomarancio (1605-1610), przedstawiają dziesięć scen z życia Matki Bożej, sześciu Proroków i sześć Sybilli.
Te freski są uważane za arcydzieła manieryzmu.